- być w błędzie
- być w błędzie {{/stl_13}}{{stl_7}}'mylić się, mieć błędne wyobrażenie o czymś, nie wiedzieć, jak jest naprawdę; nie mieć racji' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
być w błędzie
Look at other dictionaries:
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
ty — D. ciebie, C. tobie, ci, B. ciebie, cię, N. tobą, Ms. tobie; lm → wy «zaimek oznaczający osobę, do której jest skierowana wypowiedź mówiącego w stosunkach dobrej znajomości, poufałości (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku, często … Słownik języka polskiego
